Zelf vond ik dit echt een heel spannend moment. Voor het eerst alleen voor de klas. Ik denk dat dit heel herkenbaar is voor alle stagiaires in het onderwijs. Vandaag zal ik jullie meer vertellen over mijn eerste ervaring alleen voor de klas. In mijn eerste- en tweede stagejaar moesten wij elke week een weekverslag maken, vandaar dat ik nog weet wat ik toen allemaal moest doen.
Het was volgens mij, in mijn derde stageweek. Ik had een hele leuke stagebegeleider, die blijkbaar van af het begin al heel veel vertrouwen in mij had. Een andere leerkracht had een belangrijk gesprek onder schooltijd. Aan mij was de vraag of ik voor haar groep wilde of alleen voor mijn eigen stageklas. Ik koos ervoor om alleen voor mijn stageklas te staan, omdat ik deze kinderen al kende.
Het ging maar om een uurtje voor de klas. Ik moest de les afsluiten, het gebed doen met de kinderen, eten en drinken met de kinderen, jeugdjournaal kijken en naar buiten. De les afsluiten ging helemaal goed, vond ik op dat moment wel heel spannend. Het gebed doen vond ik nog het meest enge aan het alleen voor de klas staan. Zelf heb ik op een openbare basisschool gezeten en hier deden wij dus geen gebed. Wel heb ik op een christelijke middelbare school gezeten, maar je zult begrijpen dat het gebed er hier anders aan toe ging dan op een basisschool. Het gebed verschilt natuurlijk ook per basisschool en vaak ook per onder-, midden- en bovenbouw.
Dus daar stond ik dan in de derde stageweek en ik had nog geen idee hoe het gebed ging in deze klas. Hoe ik dit heb opgelost is als volgende, ik heb tegen de kinderen gezegd dat zij mij moesten leren hoe het gebed, dat ik wilde weten hoe zij dat altijd deden. Deze klas was gelukkig vaak erg rustig, dus was het ook mogelijk om als beginnende onderwijsassistent je eigen manier van lesgeven te ontdekken.
dejufleest.com 