Tess is een energieke jonge vrouw die als een echte wervelwind door haar eigen leven raast. Na haar mislukte droom als steractrice komt ze als journaliste terecht op de redactrice van het vrouwenblad Marlies.
Ondanks het feit dat het blad al vele jaren een vaste waarde is in het leven van duizenden vrouwen zit Marlies nu in zware financiële problemen. Het exclusieve interview van Tess met Nicole Kidman zou weleens de uitweg uit deze donkere tunnel kunnen zijn.
Tess voelt de druk op haar schouders en probeert als een volleerde jongleur zowel op het werk als in haar privéleven met man Stijn en zoontje Jeff alle bordjes draaiende te houden.
Het verhaal is verteld vanuit één perspectief, vanuit Tess. Je merkt tijdens het verhaal heel duidelijk dat Tess af en toe met zichzelf worstelt en hierdoor werd het af en toe tijdens het lezen ook een beetje verwarrend.
Met Tess zelf had ik af en toe ook wat moeite. Natuurlijk draait het om haar en is zij met verschillende dingen aan het worstelen, maar van mij had er nog wat meer van haar collega’s bijvoorbeeld in terug mogen komen.
Verder is het leven van Tess denk voor veel mensen wel herkenbaar. Natuurlijk niet dat je Nicole Kidman mag interviewen, maar dat je af en toe niet goed weet wat je wil of wat er van je verwacht word. Daardoor kon ik mezelf wel redelijk goed in Tess verplaatsen.
Uiteindelijk sluit het boek met een fijn gevoel af voor Tess. Dit hoort natuurlijk ook bij het genre. Wanneer ik een feelgood lees, verwacht ik een vermakelijk boek, waar ik niet al te veel over na hoef te denken en dat positief afsluit. Daar voldoet Marlies zeker aan.
Aan het begin moest ik wat wennen aan Tess en haar gedachtegang. Maar hoe verder ik in het verhaal kwam hoe nieuwsgieriger ik werd naar hoe het zou aflopen. Ik zou ‘Marlies Nr. 1 De filmster en de journaliste’ dan ook zeker aanraden als je een feelgood zoekt voor in de zomer.
Marlies
Nr. 1 De filmster en De journaliste
Ria Maes
Paperback, 257 pagina’s
Gepubliceerd in mei 2021
Uitgeverij Hamley Books
Een gedachte over “Marlies – Ria Maes”