‘Het hotel is nog niet tevreden. Het is de beurt aan het andere team. Het spel begint opnieuw.’
Hella en haar vrienden zitten nog steeds vast in het hotel dat in de lucht hangt. Ze zijn echter alles vergeten, zelfs hoe ze daar terecht zijn gekomen. Daar zorgen alle lekkernijen, die ze gretig oppeuzelen, op tafel voor. Ook het spel dat ze eerder moesten spelen om hun angsten te overwinnen en hun ouders terug te vinden, herinneren ze zich niet meer. En bovendien zijn hun ouders weer verdwenen.
Maar langzamerhand komen de herinneringen bij Hella terug en probeert ze de andere kinderen te overtuigen om te stoppen met het eten van al het lekkers. Wanneer ze op zoek gaan naar hun ouders, probeert het hotel hen op allerlei manieren te dwarsbomen. Kunnen de kinderen aan de duistere verleidingen van het hotel weerstaan? Lukt het hen om het hotel te verslaan en om hun ouders te vinden?
De personages zijn erg goed uitgewerkt. Ze hebben in het eerste deel veel groei moeten maken. In dit tweede deel wordt ook weer veel groei door de personages doorgemaakt. Hella neemt de leiding in het verhaal. In dit eerste deel liet ze zich nog meer beïnvloeden of leiden door andere personages. Nu staat zij erg sterk in haar schoenen en is ze zeker van haar keuzes.
Het is een verhaal in een magisch hotel. Er gebeuren dus ook allerlei dingen, wat je zal blijven verbazen. Er zijn meerdere wendingen die ik verrassend vond. Het einde had ik echter helemaal niet aan zien komen. Ik vond het einde erg sterk en een leuke wending aan het verhaal. Zodra de eerste hints, naar het einde, wordt gegeven kun je het verhaal wel invullen. Maar toch vond ik het einde erg sterk.
De schrijfstijl van Mel Hartman heb ik al eerder leren kennen. Haar schrijfstijl vind ik erg prettig om te lezen. Er zit veel vaart in het verhaal. Er gebeurt veel, maar het is niet een opeenstapeling van toevalligheden. Ze weet voor verschillende leeftijden het verhaal pakkend te maken.
Dit verhaal ga ik zeker op school aanraden. Het is een spannend jeugdboek met veel wendingen, waardoor jonge lezers hun aandacht niet zullen verliezen. Ook is het niet ingewikkeld of te kinderlijk geschreven. Het is op een fijne manier geschreven voor jong en oud, waardoor je het verhaal kan voorlezen in de middenbouw en de kinderen het ook zelf kunnen lezen zonder tegen veel moeilijke woorden aan te lopen.